Η Αποδόμηση του φοινικικού μύθου – Πανεπιστήμια Leiden & Cambridge
Το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας (Πανεπιστήμια, Σχολεία) αρνείται να προσαρμοστεί στα νέα επιστημονικά δεδομένα που δημοσιοποιούνται στα ξένα Πανεπιστήμια και συγκεκριμένα στο Πανεπιστήμιο του Leiden το παλαιότερο πανεπιστήμιο της Ολλανδίας (1575), και του Cambridge, όπου πλέον ο μύθος ότι οι Σημιτο – Φοίνικες έφεραν το αλφάβητο στους Έλληνες είναι πλέον ιστορικός αναχρονισμός και δεν έχει πλέον καμμία επιστημονική βάση.
Το 2022 λοιπόν, δημοσιεύθηκε στα δύο ανωτέρω πανεπιστήμια, το άρθρο της Willemijn Waal, λέκτορας Χιτιτολόγος και κλασικιστής με τίτλο Deconstructing the Phoenician myth Cadmus δηλαδή «Η αποδόμηση του φοινικικού μύθου του Κάδμου». Η εν λόγω επιστήμων απέδειξε ότι ο Κάδμος δεν έφερε στην Ελλάδα το φοινικικό αλφάβητο, όπως εντελώς αυθαίρετα υποστηρίζουν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες, αλλά τα Πελασγικά γράμματα της Γραμμικής Β’.
Η επιχειρηματολογία της είναι απλή και στηρίζεται αφ’ενός στην ορθή χρονολόγηση των γεγονότων με βάση τους αρχαίους συγγραφείς, αφ’ετέρου στα αρχαιολογικά ευρήματα που βεβαιώνουν την ύπαρξη της Γραμμικής Β΄. Ο συνδυασμός πραγματικά αφοπλίζει το Φοινικικό κατεστημένο που τόσα χρόνια αρνείται τον δημόσιο διάλογο.
Την εποχή του Κάδμου δεν υπάρχει Φοινίκη
Οι υπέρμαχοι της Σημιτο-Φοινικικής προέλευσης του ελληνικού αλφαβήτου, παραβλέπουν την πλειονότητα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων που θεωρούν ως εφευρέτη του αλφαβήτου τον Παλαμήδη και στηρίζουν την άποψή τους μόνο σε μία αυθαίρετη ερμηνεία της φράσης του Ηροδότου που λέει τα εξής:
οἱ δὲ Φοίνικες οὗτοι οἱ σὺν Κάδμῳ ἀπικόμενοι, τῶν ἦσαν οἱ Γεφυραῖοι, ἄλλα τε πολλὰ οἰκίσαντες ταύτην τὴν χώρην ἐσήγαγον διδασκάλια ἐς τοὺς Ἕλληνας καὶ δὴ καὶ γράμματα, οὐκ ἐόντα πρὶν Ἕλλησι ὡς ἐμοὶ δοκέειν, πρῶτα μὲν τοῖσι καὶ ἅπαντες χρέωνται Φοίνικες· μετὰ δὲ χρόνου προβαίνοντος ἅμα τῇ φωνῇ μετέβαλλον καὶ τὸν ῥυθμὸν τῶν γραμμάτων. περιοίκεον δὲ σφέας τὰ πολλὰ τῶν χώρων τοῦτον τὸν χρόνον Ἑλλήνων Ἴωνες· οἳ παραλαβόντες διδαχῇ παρὰ τῶν Φοινίκων τὰ γράμματα, μεταρρυθμίσαντες σφέων ὀλίγα ἐχρέωντο, χρεώμενοι δὲ ἐφάτισαν, ὥσπερ καὶ τὸ δίκαιον ἔφερε, ἐσαγαγόντων Φοινίκων ἐς τὴν Ἑλλάδα, Φοινικήια κεκλῆσθαι
Άρα λοιπόν οι «Φοινικιστές» θεωρούν ιστορικό πρόσωπο τον Κάδμο και ισχυρίζονται ότι ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Κάδμος έφερε το αλφάβητο στην Θήβα από την Φοινίκη αλλά δεν αναφέρουν ότι ο Ηρόδοτος χρονολογεί τον Κάδμο 1600 χρόνια πριν από αυτόν.
Ιστορίαι Ευτέρπη Ηρόδοτος 2.145.4
[2.145.4] Διονύσῳ μέν νυν τῷ ἐκ Σεμέλης τῆς Κάδμου λεγομένῳ γενέσθαι κατὰ χίλια [ἑξακόσια] ἔτεα [καὶ] μάλιστά ἐστι ἐς ἐμέ, Ἡρακλέϊ δὲ τῷ Ἀλκμήνης κατὰ εἰνακόσια [ἔτεα], Πανὶ δὲ τῷ [ἐκ] Πηνελόπης (ἐκ ταύτης γὰρ καὶ Ἑρμέω λέγεται γενέσθαι ὑπὸ Ἑλλήνων ὁ Πάν) ἐλάσσω ἔτεά ἐστι τῶν Τρωικῶν, κατὰ ὀκτακόσια μάλιστα ἐς ἐμέ.
[2.145.4] Από τον Διόνυσο λοιπόν, που λέγεται ότι τον γέννησε η Σεμέλη, η κόρη του Κάδμου, ώς την εποχή τη δική μου είναι περίπου χίλια εξακόσια χρόνια, από τον Ηρακλή της Αλκμήνης περίπου εννιακόσια χρόνια, και από τον Πάνα της Πηνελόπης (γιατί από αυτήν και από τον Ερμή λένε οι Έλληνες ότι γεννήθηκε ο Παν) είναι λιγότερα παρ᾽ όσα από τα Τρωικά, δηλαδή κάπου οκτακόσια χρόνια ώς την εποχή μου.
Δηλαδή το αλφάβητο στην Ελλάδα ήρθε το 2100 π.Χ. από την Φοινίκη; Είναι δυνατόν; Κάτι δεν πάει καλά με την χρονολόγηση του Ηροδότου όσον αφορά τον Κάδμο διότι οι άλλες δύο είναι σωστές. Το Πάριο χρονικό, που είναι πιο ακριβές στις χρονολογήσεις, διορθώνει τον Ηρόδοτο και μεταθέτει την εποχή του Κάδμου στο 1519π.Χ. που είναι και πιο λογική. Για να προσδιορίσουμε όμως με μεγαλύτερη ακρίβεια την άφιξη του Κάδμου θα ανατρέξουμε στον εγγονό του Κάδμου, τον Διόνυσο, ο οποίος συμμάχησε με τον Άμωσι (1570-1544 π.Χ) το 11ο έτος της βασιλείας του δηλ. το 1559 π.Χ. για να διώξουν τους Υκσώς από την Αίγυπτο. Άρα ο Κάδμος ως παππούς του Διονύσου μεταφέρεται δύο γενεές πίσω από τον Διόνυσο κοντά στο 1630π.Χ.
ΑΦ’ ΟΥ ΚΑΔΜΟΣ Ο ΑΓΗΝΟΡΟΣ ΕΙΣ ΘΗΒΑΣ ΑΦΙΚΕΤΟ [**ΚΑΙ] ΕΚΤΙΣΕΝ ΤΗΝ ΚΑΔΜΕΙΑΝ, ΕΤΗ ΧΗΗΓΠ, ΒΑΣΙΛΕΥΟΝΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΟΣ.
Το Πάριο Χρονικό ως προς τον Τρωϊκό πόλεμο και την Αλκμήνη, συμφωνεί με τις χρονολογήσεις του Ηροδότου. Οπότε μέχρι στιγμής έχουμε:
1630 π.Χ. Άφιξη Κάδμου στις Θήβες.
1350 π.Χ. Ηρακλής και Αλκμήνη
1250 π.Χ. Τρωϊκός πόλεμος
Όταν λοιπόν ο Ηρόδοτος έγραψε την ιστορία του το 450 π.Χ. η περιοχή απ’ όπου ήρθε ο Κάδμος, λεγόταν Φοινίκη, όπως σήμερα λέμε Τουρκία την περιοχή της Σμύρνης. Την εποχή όμως που ήρθε ο Κάδμος 1630π.Χ. ήταν μυκηναϊκή ακμή και δεν υπήρχε Φοινίκη. Η Φοινίκη εμφανίστηκε το 1100 π.Χ. με 800 π.Χ.. Έτσι λοιπόν ο Ηρόδοτος, πως θα μπορούσε να πεί την περιοχή απ’ όπου ήρθε ο Κάδμος εφόσον όλοι την γνώριζαν ως Φοινίκη; Ούτως ει άλλως η λέξη Φοίνικας και Φοινίκη είναι ελληνικές λέξεις και σύμφωνα με τον Ευριπίδη είναι το ίδιο γένος με τους Έλληνες (βλ. Ελληνικό Αλφάβητο Α. Αντωνάκος, εκδόσεις Πελασγός, 2022). Άρα ο Ηρόδοτος δεν υπονοεί ότι το έφερε άλλος λαός, απλά κάνει έναν ιστορικό αναχρονισμό για να γίνει κατανοητός από τους συμπολίτες του. Είναι σαν να λέμε σήμερα, ότι ο Ομηρος γεννήθηκε στην Σμύρνη της Τουρκίας, δεν σημαίνει ότι ο Όμηρος είναι Τούρκος!
Πρώτο συμπέρασμα. Όταν έρχεται ο Κάδμος στην Ελλάδα, δεν υπάρχει Φοινίκη. Η Φοινίκη υπήρξε το 1100 με 800 π.Χ. άρα οι Φοίνικες, πολλώ δε μάλλον οι Σημίτες δεν εμπλέκονται στο ελληνικό αλφάβητο εφόσον φτάνουν στην περιοχή το 1100 π.Χ.. Μάλιστα η ελληνική γλώσσα ανήκει στην ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία και όχι στην Σημιτική ομογλωσσία που ανήκουν η Φοινικική, η Αραμαϊκή και η Εβραϊκή. Άρα ουδεμία σχέση έχει η σημιτοφοινική με την ελληνική. Οι Φοινικιστές θα πρέπει να επιλέξουν είτε την ινδοευρωπαϊκή γλώσσα είτε την φοινικοσημιτική, και τά δύο δεν γίνονται.
Η ινδοευρωπαϊκή θεωρἰα στηρίχτηκε στην μελέτη της συγκριτικής γλωσσολογίας του Theophilus Siegfried Bayer, Πρώσσος γλωσσολόγος Σινολόγος, ο οποίος μελετώντας, την αρχαία ελληνική, τα αρχαία Περσικά και τα σανσκριτικά των Ινδών, απεφάνθει ότι έχουν ομοιότητες και οφείλεται στην ελληνική επίδραση δηλ. η ελληνική επηρέασε τις άλλες δύο γλώσσες. Την μελέτη του την δημοσίευσε το 1732 μ. Χ. στην Ακαδημία της Πετρούπολης, Τόμος Γ. Πάνω σε αυτήν την μελέτη ο Άγγλος δικαστής William Jones το 1767 μ.Χ. δημιούργησε την ινδοευρωπαϊκή θεωρία αποκρύπτοντας όμως το γλωσσολογικό πόρισμα του Bayer και αντικαθιστώντας το με την ινδοευρωπαϊκή γλώσσα που την ομιλούσε η ινδοευρωπαϊκή φυλή φάντασμα που ακόμα δεν έχει ανακαλυφθεί!!!
Την εποχή του Κάδμου δεν υπάρχει αλφάβητο
Πάμε τώρα στο ουσιαστικότερο κομμάτι της αφήγησης του Ηροδότου για να δούμε, ποια είναι τα γράμματα του Κάδμου. Ο Ηρόδοτος μάς λέει ότι:
μετὰ δὲ χρόνου προβαίνοντος ἅμα τῇ φωνῇ μετέβαλλον καὶ τὸν ῥυθμὸν τῶν γραμμάτων.
Δηλαδή ότι τα γράμματα του Κάδμου άλλαξαν, (μετέβαλλον) άρα δεν είναι τα γράμματα του αλφαβήτου της εποχής του Ηροδότου. Ο Ηρόδοτος εννοεί γράμματα παλαιά, που έχουν άλλη προφορά, φωνητική αξία, αλλά και άλλον ρυθμό δηλαδή δεν είχαν τον προσωδιακό λόγο μακρά βραχέα που χρησιμοποιείται στην αττική διάλεκτο και στην επική ποίηση που έχει μέτρο και ρυθμό.
Ο Ηρόδοτος λοιπόν είναι ξεκάθαρος ότι τα παλαιά γράμματα του Κάδμου δεν είχαν προσωδία, άρα δεν μπορούσαν να γράψουν οι ποιητές ποίηση, διότι ήταν συλλαβική γραφή και είχε μόνο σύμφωνα, χωρίς μακρά και βραχέα φωνήεντα που δίνουν τον ρυθμό στην ποίηση. Άρα, τα γράμματα του Κάδμου είναι η Γραμμική Β΄που είναι συλλαβική γραφή.
Πως τεκμηριώνεται τούτο; Από τα αρχαιολογικά ευρήματα τόσο της παλαιάς εποχής όσο και της νεωτέρας. Συγκεκριμένα, ο Πλούταρχος στο έργο του «Περί Σωκράτους Δαιμονίου» περιγράφει ότι το 379π.Χ. οι Λακεδαιμόνιοι βρήκαν μία επιγραφή με παράξενους χαρακτήρες στον τάφο της Αλκμήνης στην Αλίαρτο, της μητέρας του Ηρακλή και επειδή δεν καταλάβαιναν τι έλεγε την έστειλαν στον βασιλιά Αγησίλαο στην Αίγυπτο, για να την εξηγήσουν οι εκεί ιερείς.
ἔχων γράμματα παλαιά, θαυμαστά ὡς παμπάλαια
Ο ιερέας της Αιγύπτου Χόνουφης είπε ότι οι τύποι των γραμμάτων ανήκουν στη γραφή της εποχής που βασίλευε ο Πρωτέας. Ο Ηρόδοτος μάς αναφέρει ότι ο Πρωτέας ήταν βασιλιάς της Αιγύπτου στα χρόνια του Τρωϊκού πολέμου δηλαδή τον 13ο αι. π.Χ. Με βάση λοιπόν τα αρχαία κείμενα η γραφή στον τάφο της Αλκμήνης είναι του 13ου αι. π.Χ. και είχε σταματήσει η χρήση της την εποχή του Ηροδότου (450 π. Χ.). Το Πάριο Χρονικό, τον Ηρακλή, υιό της Αλκμήνης τον μεταθέτει περί το 1295 π.Χ. δηλαδή λίγο πρίν τον Τρωϊκό πόλεμο. Άρα οι ημερομηνίες του Ηροδότου με το Πάριο χρονικό πάνω κάτω συμπίπτουν.
Γιατί όμως οι Λακεδαιμόνιοι αποστέλλουν στους ιερείς της Αιγύπτου την πινακίδα; Διότι οι Αιγύπτιοι ιερείς γνωρίζουν ιερογλυφικά και η Γραμμική Β’ που χρονολογείται από το 17ο αι. π.Χ. με 13ο αι. π.Χ. περιέχει ιερογλυφικά και συλλαβογράμματα. Μάλιστα στις νεώτερες ανασκαφές στην Θήβα έχουν βρεθεί 300 πινακίδες Γραμμικής Β΄. Άρα λοιπόν, την εποχή της Αλκμήνης η Γραμμική Β΄ήταν η γραφή της εποχής. Η Αλκμήνη είναι περίπου 300 χρόνια μεταγενέστερη του Κάδμου και τα γράμματα του Κάδμου χρησιμοποιούνται ακόμα την εποχή της Αλκμήνης. Εάν λοιπόν ο Κάδμος είχε φέρει Αλφάβητο στον τάφο θα υπήρχαν γράμματα αλφαβήτου και θα τα καταλάβαιναν οι Λακεδαιμόνιοι. Άρα ο Κάδμος δεν έφερε αλφάβητο.
Δεύτερο συμπέρασμα. Ο Κάδμος το 1630 π.Χ. εισάγει στις Θήβες την ιερατική γραφή των Κρητών, την Γραμμική Β΄η οποία είχε φτάσει μέσω της Κύπρου στις ακτές της Εγγύς Ανατολής ή αλλιώς Φοινίκη, όπως ακριβώς το έγραψε ο Evans στο scripta Minoa ότι οι Κρήτες έδωσαν την γραφή στους Φοίνικες. Ο Κάδμος δεν κομίζει νέα γράμματα στους Έλληνες αλλά παλαιά ελληνικά, όπως ακριβώς μάς περιγράφει και ο Διόδωρος:
Φησὶ τοίνυν παρ’ Ἕλλησι πρῶτον εὑρετὴν γενέσθαι Λίνον ῥυθμῶν καὶ μέλους, ἔτι δὲ Κάδμου κομίσαντος ἐκ Φοινίκης τὰ καλούμενα γράμματα πρῶτον εἰς τὴν Ἑλληνικὴν μεταθεῖναι διάλεκτον, καὶ τὰς προσηγορίας ἑκάστῳ τάξαι καὶ τοὺς χαρακτῆρας διατυπῶσαι. κοινῇ μὲν οὖν τὰ γράμματα Φοινικήια κληθῆναι διὰ τὸ παρὰ τοὺς Ἕλληνας ἐκ Φοινίκων μετενεχθῆναι, ἰδίᾳ δὲ τῶν Πελασγῶν πρώτων χρησαμένων τοῖς μετατεθεῖσι χαρακτῆρσι Πελασγικὰ προσαγορευθῆναι.
Tα γράμματα λοιπόν του Κάδμου, τα Πελασγικά γράμματα της Γραμμικής Β΄, που πρώτα οι Πελασγοί χρησιμοποιούσαν και τα πήραν ύστερα οι Φοίνικες, ο Λίνος έβαλε ρυθμό και μέλος δηλαδή επινόησε μακρά και βραχέα φωνήεντα και δημιούργησε την Ελληνική διάλεκτο. Ο Διόδωρος είναι ξεκάθαρος και επιβεβαιώνεται πλήρως και από τον Έβανς δηλ. η αρχαία ελληνική ιστοριογραφία επιβεβαιώνεται από την σύγχρονη αρχαιολογία και έτσι πλέον ο μύθος περί φοινικισμού ανατρέπεται ολοσχερώς.
Με χρήση πελασγικών γραμμάτων καταγράφηκε η εκστρατεία του Διονύσου, εγγονού του Κάδμου καθώς και άλλες μυθολογίες.
τὸν δ’ οὖν Λίνον φασὶ τοῖς Πελασγικοῖς γράμμασι συνταξάμενον τὰς τοῦ πρώτου Διονύσου πράξεις καὶ τὰς ἄλλας μυθολογίας ἀπολιπεῖν ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν.
(Διόδωρος Σικελιώτης, βίβλος 3 67.378)
Το αλφάβητο εφευρίσκεται πριν τον Τρωϊκό πόλεμο
Το αλφάβητο εφευρίσκεται την εποχή του Τρωϊκού πολέμου από τον ήρωα του τρωϊκού Παλαμήδη και έκτοτε αναπτύσσεται ο προσωδιακός λόγος της επικής ποίησης. Πρώτα έχουμε την προ-ομηρική ποίηση και ύστερα τον Όμηρο και τον Ησίοδο που χρονολογούνται με βάση τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, κοντά στον Τρωϊκό πόλεμο.
ibid 786b (11-12)
Στησίχορος δὲ Παλαμήδην εὑρετὴν αὐτῶν ποιεῖται, ᾧ συμφωνεῖ καὶ Εὐριπίδης
τὰ τῆς γε λήθης φάρμακ᾿ ὀρθώσας μόνος,
ἄφωνα καὶ φωνήεντα , συλλαβὰς τε θείς,
ἐξηῦρον ἀνθρώποισι γράμματ᾿ εἰδέναι,
Tragicorum Graecorum Fragmenta, Euripides, Nauck, 578
Ευριπίδης στην χαμένη του τραγωδία “Παλαμήδης”.
Πότε έγινε ο Τρωϊκός πόλεμος; Σύμφωνα με την διεπιστημονική ομάδα του καθηγητού Στ. Παπαμαρινόπουλου η αστρονομική χρονολόγηση του Τρωϊκού πολέμου, είναι το έτος 1218 π.Χ. η οποία μελέτη δημοσιεύθηκε και μέχρι στιγμής κανένας επιστήμων δεν έχει φέρει αντίρρηση. Δεν απέχει πολύ από χρονολογήσεις άλλων αρχαίων συγγραφέων που θα τις παραθέσουμε όλες. Πάντως εμείς θα πάρουμε αυτήν την χρονολόγηση ως την πιο σωστή.
ΗΡΟΔΟΤΟΣ Ἱστορίαι (2.143.1-2.146.2)
[2.145.4] Διονύσῳ μέν νυν τῷ ἐκ Σεμέλης τῆς Κάδμου λεγομένῳ γενέσθαι κατὰ χίλια [ἑξακόσια] ἔτεα [καὶ] μάλιστά ἐστι ἐς ἐμέ, Ἡρακλέϊ δὲ τῷ Ἀλκμήνης κατὰ εἰνακόσια [ἔτεα], Πανὶ δὲ τῷ [ἐκ] Πηνελόπης (ἐκ ταύτης γὰρ καὶ Ἑρμέω λέγεται γενέσθαι ὑπὸ Ἑλλήνων ὁ Πάν) ἐλάσσω ἔτεά ἐστι τῶν Τρωικῶν, κατὰ ὀκτακόσια μάλιστα ἐς ἐμέ.
([Ηροδότου Αλικαρνασσήος] Περί της του Ομήρου γενέσιος και βιοτή, σ. 20 {Ψευδο-Ηρόδοτος}).
“αφ’ ου δε Όμηρος εγένετο, έτεά εστιν εξακόσια εικοσιδύο μέχρι της Ξέρξεω διαβάσεως, ην στρατευσάμενος επί τους Έλληνας και ζεύξας τόν Ελλήσποντον διέβη εκ της Ασίας ες την Ευρώπην. από δε τούτου ρηϊδίως εστίν αριθμήσαι τον χρόνον τωι εθέλοντι ζητείν εκ των αρχόντων των Αθήνησι. των δε Τρωϊκών ύστερον γεγένηται Όμηρος έτεσιν εκατόν εξήκοντα οκτώ.”
Ο Ξέρξης διέβη τον Ελλήσποντο το έτος 482 π.Χ, άρα ο Όμηρος γεννήθηκε το έτος 482 + 622 = 1104 π.Χ., και ο Τρωικός πόλεμος έληξε 168 έτη νωρίτερα, ήτοι 1104 + 168 = 1272 π.Χ δηλ. αρκετά κοντά στην χρονολόγηση του Πάριου χρονικού που χρονολογεί στο 1208 π.Χ. (Γιώργος Έξαρχος, Ο πόλεμος της Τροίας, Εκδόσεις Δίαυλος)
Αριστοτέλης, 351b Μετεωρολογικά
φαίνεται οὖν καὶ τὰ στόματα πάντα, πλὴν ἑνὸς τοῦ Κανωβικοῦ, χειροποίητα καὶ οὐ τοῦ ποταμοῦ ὄντα, καὶ τὸ ἀρχαῖον ἡ Αἴγυπτος Θῆβαι καλούμεναι. δηλοῖ δὲ καὶ Ὅμηρος, οὕτως πρόσφατος ὢν ὡς εἰπεῖν πρὸς τὰς τοιαύτας μεταβολάς· ἐκείνου γὰρ τοῦ τόπου [352a] ποιεῖται μνείαν ὡς οὔπω Μέμφιος οὔσης ἢ ὅλως ἢ οὐ τηλικαύτης. τοῦτο δ᾿ εἰκὸς οὕτω συμβαίνειν·
(Πρόκλου περί Ομήρου, σ. 26)
” και οι μεν περί Αρίσταρχόν φασιν αυτόν γενέσθαι κατὰ την των Ιώνων αποικίαν, ήτις υστέρει της των Ηρακλειδών καθόδου έτεσιν εξήκοντα· τα δε περί τους Ηρακλείδας λείπεται των Τρωικῶν έτεσιν ογδοήκοντα. οι δε περί Κράτητα και προ της Ηρακλειδών καθόδου λέγουσιν αυτὸν γενέσθαι, ως ουδέ όλα έτη ογδοήκοντα απέχειν των Τρωικών. …. εισί δε αυτού ποιήσεις δύο, Ιλιάς και Οδύσσεια, διηιρημένη εκατέρα εις τον αριθμόν των στοιχείων, ουχ υπό αυτού του ποιητού αλλ’ υπό των γραμματικών των περί Αρίσταρχον.” .
Ο Αριστοτέλης, τον Όμηρο τον χρονολογεί στην εποχή των τρωϊκών τότε που κτίστηκε η Μέμφις, ο Κράτης 80 χρόνια μετά τον τρωϊκό, ο Ερατοσθένης 100 χρόνια μετά, ενώ άλλοι μέχρι και και 160 χρόνια μετά τον Τρωϊκό πόλεμο. Όλοι τον χρονολογούν πρίν από τους Φοίνικες και ουδείς τον χρονολογεί τον 7ο αι. π.Χ. που αυθαίρετα διδάσκεται στην Ελλάδα για να ταυτιστεί με τους Φοινικοσημίτες.
Σταχυολογώντας τις ανωτέρω πηγές η χρονολόγηση του Ομήρου κυμαίνεται από το 1300 π.Χ. κατά Ηρόδοτο μέχρι το 1104 π.Χ.. και ο Τρωϊκός το 1218 π.Χ.. Η ποίηση γράφεται μόνο σε αλφάβητο και όχι με Γραμμική Β᾿ Άρα, το ελληνικό αλφάβητο υπάρχει πριν από το 1104 π.Χ. που γράφει ο Όμηρος την Ιλιάδα και την Οδύσσεια διότι υπάρχει και η προ-ομηρική ποίηση. Ο Παλαμήδης λοιπόν που πεθαίνει στον τρωϊκό, εφευρίσκει το αλφάβητο πριν πάει στον πόλεμο, οπότε το αλφάβητο εφευρίσκεται πρίν από το 1227 π.Χ. που είναι η χρονιά έναρξης του δεκαετούς τρωικού πολέμου. Οπότε από το 1227 π.Χ. μέχρι το 1104 π.Χ. έχουμε την προ-ομηρική ποίηση και από το 1104 π.Χ. και μετά έχουμε τον Όμηρο με τον Ησίοδο.
Ο Διόδωρος και άλλοι συγγραφείς, αναφέρουν τον Ορφεά και τον αδελφό του Λίνο ως εφευρέτες του αλφαβήτου και του προσωδιακού λόγου. Ο Ορφέας με τον Θησέα τον Ηρακλή και τον πατέρα του Οδυσσέα τον Λαέρτιο, συμμετέχουν στην αργοναυτική εκστρατεία που έγινε πριν από τον Τρωικό και το Πάριο χρονικό ορθώς αναφέρει τον Θησέα 40 χρόνια πριν τον Τρωϊκό. Άρα ο Ορφέας θα πρέπει να είναι μία γενιά πριν τον Τρωϊκό πόλεμο κοντά στο 1260 π.Χ.. Πάντως όλα συνηγορούν ότι το χρονικό πλαίσιο εφεύρεσης του αλφαβήτου είναι λίγο πριν τον Τρωϊκό πόλεμο, είτε από τον Ορφέα είτε από τον Παλαμήδη.
Χρονολόγηση ιστορικών γεγονότων
Έχοντας λοιπόν δύο σταθερές, την αστρονομική χρονολόγηση του Τρωϊκού πολέμου του καθ. Σ. Παπαμαρινόπουλου και την ραδιοχρονολόγηση του Άμωσι με άνθρακα 14, η κατά προσέγγιση χρονολόγηση των ιστορικών γεγονότων είναι η εξής:
1630 π.Χ. Η άφιξις του Κάδμου στις Θήβες φέρνει την Γραμμική Β΄ γραφή.
1559 π.Χ. Ο Άμωσις με την βοήθεια των μυκηναίων στρατηγών, Διόνυσσο εγγονός του Κάδμου, Περσέα και Μίνωα Α΄, εκδιώχνουν τους ερυθρομέλανους Υκσώς Ινδούς από την Αίγυπτο, δημιουργούν το περσικό βασίλειο με τον υιό του Περσέα, Πέρση (Απολλόδωρος, β’ βιβλίο, εδάφιο 49, “Εγένετο δε εξ Ανδρομέδας παις αυτώ πριν με ελθείν εις την Ελλάδα, Πέρσης… Από τούτου δε τους Πέρσες βασιλείς λέγεται γενέσθαι”), και κατατροπώνουν τους Ινδούς Υκσώς στην κοιλάδα του Ινδού ποταμού με την βοήθεια Ελλήνων της περιοχής (βλ. συγκριτική γλωσσολογική μελέτη ελληνικών, περσικών και ινδικών που επιβεβαιώνουν τον Theophilus Siegfried Bayer και αποδομούν την ινδοευρωπαϊκή θεωρία).
1260 π.Χ. Aργοναυτική Εκστρατεία με αρχηγό τον Ηρακλή, υιό της Αλκμήνης και συμμετοχή του Ορφέα και του Λαερτίου, πατέρας του Οδυσσέα.
1260 – 1227 π.Χ. Εφεύρεση του ελληνικού αλφαβήτου είτε από Παλαμήδη είτε από Ορφέα
1227 -1217 π.Χ. Τρωϊκός πόλεμος με συμμετοχή του Οδυσσέα, υιό του Λαερτίου και ο θάνατος του Παλαμήδη
1217 – 1104 π.Χ. προ-ομηρική ποίηση
1104 – 907 π.Χ. Ησίοδος, Όμηρος (Το Πάριο χρονικό χρονολογεί τον Ησίοδο στα 935 π.Χ. και τον Όμηρο γύρω στα 907 π.Χ.. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η ομηρική διάλεκτος χρονολογείται 1200 -800 π.Χ. διότι φέρει πολλά μυκηναϊκά στοιχεία, αρχαϊσμούς και στοιχεία της Αρκαδοκυπριακής που είναι ο άμεσος απόγονος της μυκηναϊκής γλώσσας. Το Υπουργείο Παιδείας ὀμως, με αυθαίρετο τρόπο τοποθετεί τον Όμηρο στον 7ο αι. π.Χ.. Και ερωτάμε. Πως είναι δυνατόν ο Όμηρος να μην έζησε στην εποχή της ομηρικής διαλέκτου; )
800 π.Χ. Δημιουργία τριών διαλέκτων Ιωνικής, Δωρικής, Αιολικής
(Στην Μήλο και στα Γιούρα της Αλοννήσου έχουν βρεθεί σε πινακίδες ελληνικά γράμματα της αλφαβήτου και φωνήεντα που χρονολογούνται στην νεολιθική περίοδο. Η μουσική στον κυκλαδικό πολιτισμό υπάρχει από τους νεολιθικούς χρόνους και η ανάγκη για προσωδιακή γραφή προυπάρχει της μητροπολιτικής Ελλάδος. Προφανώς, όλος ο Ελλαδικός χώρος δεν είχε την ίδια γραφή.)
Συμπέρασμα
Το ελληνικό αλφάβητο είναι ελληνική υπόθεση και το επινόησαν οι πρόγονοί μας λόγω της αδήριτης ανάγκης σε έμμετρο προσωδιακό λόγο, διότι τραγουδούσαν και υμνούσαν τους θεούς αλλά δεν μπορούσαν να καταγράψουν τον ρυθμό στα ποιήματα και τους ύμνους τους σε Γραμμική Β΄. Έτσι αναγκάστηκαν να αλλάξουν την γραφή από συλλαβική σε φθογγική, και πρόσθεσαν φωνήεντα μακρά και βραχέα διαφορετικής χρονικής αξίας, για να πετύχουν τον ρυθμό στην γραφή που λέει ο Ηρόδοτος. Οι αλεξανδρινοί λόγιοι αργότερα επινόησαν τους τόνους και τα πνεύματα για να μην χαθεί ο προσωδιακός λόγος, και οι βυζαντινοί εξέλιξαν έτι περαιτέρω τον προσωδιακό λόγο με την βυζαντινή σημειογραφία και απέδωσαν φωνητικές, χρονικές και ποιοτικές αξίες στο αλφάβητο χωρίζοντάς το σε 72 μόρια, νότες που ψέλνονται στις εκκλησίες.
Η αδήριτη λοιπόν ανάγκη για γραπτή απόδοση του έμμετρου λόγου έφερε το αλφάβητο. Η μουσική λοιπόν έφερε το αλφάβητο και όχι άλλος λαός που δεν είχε καν μουσική παιδεία.
Το άρθρο γράφτηκε κατόπιν μελέτης του άρθρου της Willemijn Waal με τίτλο Deconstructing the Phoenician myth Cadmus
Το Υπουργείο Παιδείας και η Ακαδημία Αθηνών οφείλει να πραγματοποιήσει ένα παγκόσμιο Συνέδριο για την ελληνική γλώσσα και να καλέσει την λέκτορα Willemijn Waal να αποκαταστήσει την ελληνική γλώσσα και τους Έλληνες που το επινόησαν.
Οψόμεθα …
